Blog

Een van mijn vele talenten is het verspillen van mijn tijd. Het liefste doe ik dat met het kijken van tv series. Ondertussen heb ik al een belachelijk lange lijst met series die ik volg of gekeken heb. Toch ben ik altijd opzoek naar nieuwe series, zeker nu ik nog even moeten wachten tot er weer een aantal beginnen. Ik word daarom zelf altijd blij van posts over tv series. En dus wilde ik vandaag een aantal van mijn favoriete tv series delen! Lees meer…

Twee weken terug werd ik door Grieke van Lipstick & Locke genomineerd voor de Very Inspiring Blog Award. Super leuk natuurlijk! Het idee bij deze tag/award is dat je zeven feitjes over jezelf geeft. Grieke deed dit middel van het shuffelen van haar afspeellijst en dus besloot ik mijn feitjes ook op een ‘creatieve’ manier in te vullen. Bij het getal 7 moest ik natuurlijk gelijk aan één ding denken: Harry Potter. Aangezien Harry Potter En De Gevangene Van Azkaban het dichtste bij lag, gebruikte ik deze. Hieruit pakte ik uit hoofdstuk 1 de eerste zin en paste dit toe op mezelf, uit hoofdstuk 2 pakte ik de tweede zin en paste dit toe op mezelf, enz.

Lees meer…

Vandaag durfde ik het eindelijk (weer) aan! Ik liet de schaar in mijn lange lokken zetten en besloot voor een kort kapsel te gaan. Dat blijft toch altijd spannend. Gelukkig ben ik best tevreden met het resultaat. De volgende keer wil ik het alleen iets langer laten.

Lees meer…

Tags. Op zo’n beetje iedere blog staat er wel een. Niet gek, want ze zijn hartstikke leuk om te doen! Vorige week kreeg ik een berichtje dat Maaike van Muy Maaike mij had getaged. Zij begon samen met Judith de Create It Your Way tag en ze nodigde mij uit om deze ook in te vullen. Natuurlijk doe ik dat met alle plezier. Benieuwd wat ik in gevuld heb? Lees dan gauw verder!

1. Als je een geurkaars zou mogen verzinnen, hoe zou die dan ruiken?
Oh, wat een lastige vraag! Ik vind heel veel geurtjes lekker, maar een geurkaars vind ik al snel erg overheersen. Daarom hou ik het meeste van ‘zachte’ geurtjes. Een beetje een mix tussen bloemen en vanille? Dat het net een beetje een zoete geur heeft, maar niet zo erg dat je meteen hoofdpijn krijgt zodra je binnenkomt.

Bron: WeHeartIt

2. Als je een kleur nagellak zou produceren, hoe zou die er dan uitzien?
Dat hangt er een beetje vanaf in wat voor bui ik ben. Soms hou ik heel erg van donkere nagellak, andere momenten wil ik alleen maar lichte kleurtjes. Zou ik voor de donkere gaan, dan denk ik dat het een donkerpaars zou worden. Maar wel zo donker dat je nog maar net ziet dat het erg paars is. Ik zou er dan ook nog wat glitter aan toevoegen, maar wel maar een heel klein beetje.
Bij de lichte variant zou ik of voor een nude variant gaan of voor pastel blauw, die matcht met mijn nieuwe leren jasje. Misschien een beetje saai, maar ik kom nooit de perfecte nude nagellak kleur tegen (*aaargh* frustratie!).

3. Als je een beautyproduct kon maken, waarvoor zou het dan zijn?
Het lijkt me heel leuk om een keer mijn eigen lippenstiften te mogen maken. En dan zouden alle kleuren perfect bij me passen, ideaal! Tegelijkertijd zou ik ook graag een eyeliner willen ontwikkelen, die een vilten punt heeft, maar niet zo verdomd snel uitdroogt. Echt, ze zijn zo makkelijk voor eyeliner, maar de punt doet het zo gauw niet meer! (*aargh* nog meer frustratie!)

4. Als je een boek zou mogen uitgeven, waar zou je dan over schrijven?
Dit is echt mijn droom! Al sinds de basisschool hoop ik ooit een boek uit te mogen geven. Sinds die tijd ben ik ook al bezig met schrijven en het is toch altijd een beetje dezelfde stijl gebleven. Mijn boek zou in de fantasy categorie vallen en zeer waarschijnlijk Young Adult zijn.
Het lijkt me trouwens ook heel leuk om een boek met tips en korte verhalen uit te geven. Eigenlijk een blog maar dan in boek vorm.

Bron: WeHeartIt

5. Als je een film zou maken, wie zouden daar dan in spelen en waar zou het over gaan?
Mijn tweede grote droom; als mijn boek uitgegeven is, lijkt het me geweldig als hij verfilmd zou worden. De film zou dus over fantasy gaan.
Stiekem lijkt me het dan heel leuk om zelf eens een keer te mogen acteren. Maar omdat ik dan wel zou willen dat de film goed wordt, zou ik eerder voor echte acteurs gaan. Niet voor bekende acteurs trouwens, het lijkt me veel leuker om met jonge en frisse mensen te werken. En vooral mensen die kloppen qua leeftijd. Je ziet zo vaak in films dat ze iemand gebruiken die eruit moet zien als 16, maar eruit ziet als 25. Daar kan ik me echt enorm aan ergeren.

6. Als je een winkel mocht beginnen, hoe zou die er dan uitzien en wat zou je verkopen?
Er schieten gelijk allemaal dingen door mijn hoofd. Een boekenwinkel lijkt me leuk, maar tegelijkertijd is dat niet zo verstandig in deze tijd. Een snoepwinkel lijkt me ook leuk, maar dan eet ik waarschijnlijk zelf alles op. Goed, die twee worden het dus niet. Hmm, een woonwinkel lijkt me wel gaaf! Zo’n winkel met allerlei leuke spulletjes voor in huis; vaasjes, kussens, spiegels, posters, etc. Oh, ik word er al helemaal gelukkig van als ik er aan denk!

7. Als je een robot zou kunnen maken, wat zou die dan kunnen?
Een robot die schoonmaakt lijkt me ideaal. Ramen lappen, afwassen, stofzuigen en de keuken opruimen, zodra ik weer eens besloten heb te kokkerellen. Echt, als ik niet zou hoeven opruimen achteraf, zou ik veel vaker in de keuken staan!

8. Als je een app zou mogen ontwikkelen, wat voor app zou het dan zijn?
Een app die me helpt bij het plannen. Ik ben verschrikkelijk in het indelen van mijn tijd. Vooral mijn studie inplannen is echt een probleem. De app zou me dan moeten helpen door al mijn afspraken er in te zetten, te vragen hoeveel uur ik per vak bezig moet zijn en dit dan in te plannen. Ook moet hij aangeven dat ik eventjes pauze mag houden en het zou handig zijn als hij in die pauzes bijvoorbeeld tips geeft voor het leren. Als ik het zou kunnen, dan had ik deze app allang ontwikkeld!

9. Als je zelf een dier zou mogen, eh, fokken, welke, hoe zou het eruit zien, waar zou het leven, etc.?
Eerlijk? Ik heb geen idee. Ik ben gelukkig met alle leuke diertjes die we nu al hebben. Tenzij ik Pokémon achtige dieren zou kunnen fokken, then I’m all in!

10. Als je een superheld zou zijn, hoe zou je er dan uitzien en welke krachten zou je hebben?
Een beetje Arrow style, maar dan zou ik wel voor een zwarte outfit gaan. En ik zou dan de krachten van The Tomorrow People willen hebben. Telekinese, gedachten lezen en transporteren. Maar om eerlijk te zijn, zou ik dan niet het nadeel willen hebben dat je niet kan moorden. Niet dat ik van plan ben op een kill-spree te gaan, maar je weet maar nooit wat je tegen komt.
Oh, ik zou trouwens ook nog willen boogschieten en vechten. Daar zou ik dan zoveel op trainen dat ik dat super goed kan en ik zelfs zonder mijn krachten met gemak win.

Oliver Queen van de show Arrow, bron: http://comicsalliance.com

11. Als je een schoolvak toe zou mogen voegen, wat zou je daar dan leren?
Iets wat ik altijd gemist heb is een vak over schrijven of filmen. Dat zijn skills die zo leuk zouden zijn om te leren. Tegelijkertijd had ik ook heel graag coderen geleerd. Zeker in de wereld waar we naar toe groeien kan je daar heel veel aan hebben!

12. Als je een ijs smaak zou mogen verzinnen, welke smaak zou dat dan zijn?
Uh, softijs met een (lekkere!) oubliehoorn die glutenvrij is!

13. Als je een drankje zou kunnen creëren, waar zou dat dan naar smaken?
Ik ben dol op cocktails, dus in ieder geval iets in de richting. Ik zit te denken aan mango, ananas en banaan. Heerlijk, het kwijl loopt me nu al in de mond!

14. Als je zelf een Emoji zou mogen maken, hoe zou die er dan uitzien?
Pff, een Emoji… Om eerlijk te zijn gebruik ik vrij weinig Emojis (ik ben Iphone-loos). De enige die ik nog wel eens mis is een kom-hier-ik-geef-je-een-knuffel-emoji.

15. Als je een eigen droomhuis zou mogen ontwerpen, hoe zou dat er dan uitzien en waar zou het staan?
Ik zou het liefste wel in een dorp willen wonen. Alleen niet zo’n dorp waren alle huizen een kilometer uit elkaar staan. Gewoon, zodat je even langs kan bij je buren als je de suiker bent vergeten – je snapt me wel. In mijn droomhuis zou ik een eigen werkkamer hebben en een chillkamer. Oh en ik zou zo’n ‘geheime ruimte’ willen, zo eentje die je niet ziet als je hem niet weet te vinden en waarvan alleen ik het bestaan weet.
Qua inrichting hou ik van neutrale kleuren, wit en bruin, maar fleur ik dat graag op met accessoires in vrolijke kleurtjes.

Bron: WeHeartIt

Wat vond je van mijn antwoorden? Laat vooral hieronder weten hoe jij erover denkt. En nu is het de beurt aan jou! Als je een blog hebt nodig ik je bij deze uit om hem ook in te vullen! En laat me natuurlijk weten als je hem hebt ingevuld, dan lees ik de jouwe ook graag!

Mijn tas valt met een zachte plof op de grond. De Fanta en Cola plaats ik netjes op het tafeltje. De Fanta voor mijn neus, de Cola voor een nog lege stoel. Daarna pak ik de tas op en plaats ik hem, samen met mijn handtas, op de andere lege stoel. Mijn kont parkeer ik in mijn stoel en meteen zak ik onderuit. Eventjes kom ik nog omhoog, om m’n zonnebril tevoorschijn te halen. Vervolgens zak ik weer onderuit en bekijk het uitzicht. Ik heb uitzicht op de grachten, een aantal winkels, een heerlijk zonnetje en de mensen die af en toe voorbij komen lopen.

“Lopen hier altijd zoveel hipsters rond?”
Mijn vriendin kijkt verbaasd op. Ze neemt een sip van haar Cola voor ze antwoordt: “Je bedoelt toch niet zoals die mensen daar?”
Ik bekijk ze kort. De twee zijn in mijn ogen nou niet echt hipster. Ze zijn meer… gewoon. Niet heel bijzonder. “Nee, zij nou net niet. Maar er kwam net een hele lading aan hipsters voorbij.” Al gauw wordt dat bevestigd; nog twee mensen lopen voorbij. Dit keer wel in ‘hipster-klederdracht’.
Mijn vriendin ziet me kijken. “Nou, dat vind ik nou ook niet heel erg hipster. Maar misschien zijn we hier allemaal gewoon te hipster dat we hipster niet meer herkennen.”
Ik glimlach en beiden zwijgen we erover. Terwijl we genieten van de zon en de niet-zo-hipsters bekijken, denk ik er nog over na. Zou ik dan uit een ‘simpele’ stad komen? Té gewoontjes? Ik denk na over alle andere steden waar ik geweest ben. Maar nergens kan ik me herinneren zoveel mensen van één soort te zijn tegengekomen. Ik voel me bijna ongemakkelijk met mijn gewone uitstraling. Alsof ik door een menigte in mijn pyjama loop. Maar iedere keer als ik een pyjama-drager zie, voel ik me weer iets meer op mijn gemak.
Mijn vriendin mag zeggen wat ze wilt, maar ik weet het zeker: dit is de stad van de hipsters.

Soms heb je gewoon van die dagen dat alles tegenzit. Je laat alles vallen, je valt zelf, je knoeit op je nieuwe outfit, je maakt de meest stomme spelfout in je blogpost; je kent het wel. Maandag had ik zo’n heerlijk dagje.

Het begon eigenlijk al bij het opstaan. Met een duffe kop staar ik naar mijn evenbeeld. Mijn haar staat alle kanten op – maar dan ook écht alle kanten op. Met wat water probeer ik het weer omlaag te krijgen. Fuck, in plaats van op mijn haar, eindigt de waterplas op de grond.
Als ik mijn haar enigszins in bedwang heb, pak ik mijn medicijnen. Het leukste moment van de dag… *ahum* En natuurlijk lukt het me om nog eens bijna te stikken in die dingen. Daar ben ik trouwens echt een kei in.
Goed, even ademhalen. Vanaf nu gaat alles weer goed. Ik kleed me aan, eet mijn boterhammetje en als ik eenmaal weer boven ben, begin ik aan mijn make-up. Dat, terwijl ik ondertussen nog even aan die blogpost werk, voor hij online gaat. Multitasken op z’n best. Terwijl ik baal dat ik zelfs met de tiende laag mijn puist niet weg krijg, zoek ik ondertussen wanhopig door de duizenden tabs die openstaan. Waarom kan ik nou net dat ene paar schoenen niet vinden?!
Blijkbaar, omdat ik gewoon niet goed genoeg kijk. Na minstens een kwartier vind ik ze gewoon, op een van mijn openstaande tabs. *Zucht* Als mijn hoofd toch niet aan me vast zat… Het artikeltje gaat online, ik controleer of hij het doet en kijk vervolgens nog gauw een videocollege voor school. So far so good.
Een minuutje later vlieg ik vloekend door het huis. In mijn kast liggen geen sokken meer en ik kan geen ander paar vinden. Uiteindelijk vis ik een – half nat – paar van de waslijn. Lekker dan. Schoenen aan, tas mee en op de fiets. Gauw sprinten naar het station, zodat ik nog net de sprinter haal. Als ik de sprinter in stap, snij ik perrongeluk iemand nogal af. Met mijn duffe kop vergeet ik vervolgens ook nog sorry te zeggen. Maar gelukkig ben ik daardoor wel als eerste in de onderste coupé: hehe, dat laatste zit plekje is voor mij! Oh, en die duffe kop ben ik ook gauw kwijt. Very charming, knal ik tegen het bagagerek. De blikken negeer ik, terwijl ik snel ga zitten. En ach, het levert me wel een blogpostje op, denk ik dan maar.

Heb jij ook wel eens van dit soort dagen? Mijn dag viel daarna gelukkig heel erg mee; mijn trein was zowaar op tijd, mijn project ging veel sneller dan verwacht en eenmaal thuis hadden we verse aardbeien *nomnom*.