Afgelopen vrijdag vierde ik, net zoals vele anderen, sinterklaasavond met mijn familie. Daarbij hoort natuurlijk een zak met cadeautjes en ook ik werd dit jaar goed verwend! Vandaag deel ik misschien wel mijn favoriete cadeau en waarom dit zo veel voor me betekent!
Een bakboek zal voor veel mensen niet zo heel veel waarde hebben. Veel meer dan je omtoveren tot een keukenprins(es) zal het niet doen (maar laten we eerlijk zijn, dit gebeurt waarschijnlijk ook niet). Ook voor mij heeft een bak boek of kook boek op zich weinig waarde. Toch werd ik compleet gelukkig toen ik dit cadeautje mocht uitpakken. Vol geluk heb ik alle bladzijdes door zitten bladeren, genietend van ieder receptje.
Waarom? Dat is een goede vraag, een vraag die ik mezelf ook stelde op pakjesavond. Pas ’s avonds in bed realiseerde ik me waarom het zoveel voor me betekende. Het ging niet zozeer om het bak boek, maar meer om het jaar met de mooie herinneringen waarvoor het – in mijn ogen – symbool stond. Het afgelopen jaar is, nu ik er zo op terug kijk, een redelijk heftig jaar geweest. Er is zo ontzettend veel gebeurt in een korte tijd en ik ben zoveel veranderd!
Ruim een jaar terug kreeg ik te horen dat ik Coeliakie heb. Aan de ene kant was dat een opluchting, maar tegelijkertijd ook een schok. Horen dat je levenslang ‘ziek’ zou blijven klinkt gewoon heel heftig. In het begin viel mijn dieet ook best zwaar. Het eten (met name brood) smaakte heel anders – nogal saai – en het continue lezen van etiketten vond ik vrij vermoeiend. Daarnaast leef ik in een huis waar ontzettend veel glutenvol eten te vinden is en moet ik dus altijd heel goed opletten.
In het begin at ik vrij standaard. ’s Ochtends en ’s middags brood, ’s avonds wat de pot schaft. Eten werd wat minder leuk. Nu, een jaar verder, is dat heel erg veranderd. Ik probeer steeds meer recepten uit, experimenteer met verschillende smaken en eet steeds minder brood. Eten en het experimenteren ermee is in mijn ogen echt weer leuk geworden! Het bakboek staat daar in mijn ogen een beetje symbool voor. Het plezier in het eten dat ik weer teruggevonden heb, wordt ondersteund door allerlei leuke en lekkere recepten.
Het glutenvrije gedeelte was echter niet de enige reden dat ik er zo gelukkig van werd. Achterin het boek kwam ik namelijk een lijstje met een aantal blogs tegen, waar je nog meer lekkere recepten kon vinden. Zoals jullie misschien wel weten, plaatste ik ruim een jaar geleden mijn eerste blogje online, op Gluutloos (dat was destijds mijn blog naam). 77 posts en 283 reacties (WOW!) later, ben ik nu hier. Bij deze blogpost. Ik heb mijn eerste samenwerking gehad, doe projectjes en probeer iedere week 2 à 3 keer te uploaden. Bloggen is een groot gedeelte van mijn leven geworden en ik zou niet meer zonder willen. Ik vind het zo mooi om te zien hoe ver ik ben gekomen! Als ik er aan denk voel ik me ontzettend trots en het lijstje met de blogs herinnerde me weer aan dat trotse gevoel.
Ik denk dat ik het laatste jaar heel erg veranderd ben. Van mijn interesse in kleding en het uitproberen van baksels tot mijn mening over allerlei onderwerpen. Het voelt aan de ene kant een beetje vreemd om zo te zeggen, maar ik ben trots op wie ik geworden ben.
Op dit moment ben ik ook erg bezig met de toekomst. Wat ga ik later doen, wie word ik en wat zijn mijn dromen? Het zijn vragen die ik me redelijk vaak stel. Het blijven hele lastige vragen, maar ik krijg wel steeds meer het gevoel dat het allemaal goed gaat komen. Vroeger was ik altijd erg bang dat er niets van me zou worden. Dat ik het kattenvrouwtje zou worden met 99 katten. Ik durfde mezelf niet te zijn en was nogal verlegen. Het is grappig om te zien hoe erg dat kan veranderen in een paar jaar tijd. Hoewel ik denk dat ik nog steeds niet helemaal ‘ontpopt’ ben, ben ik al een aardig eind op weg. Ik ben minder verlegen en ben minder bezig met wat anderen van me denken. En juist daardoor ben ik zoveel gelukkiger! Ik hoop dat ik de komende jaren me daarin nog meer kan ontwikkelen, zodat ik nog gelukkiger kan worden. Het is in ieder geval een van mijn doelen voor 2015!
Wat zijn jouw doelen voor 2015?