Het afgelopen jaar is niet een topjaar geweest. Het is een jaar van twijfels en keuzes geweest. Een jaar van groeien, (nieuwe) mensen leren kennen, niet zoveel bloggen en op persoonlijk gebied veel veranderen. Dat het jaar geen topjaar was, betekent niet dat het een slecht jaar was. Het was een balansjaar: een jaar om aan mezelf te werken, zodat volgend jaar weer een knaljaar wordt!
In 2015 heb ik mezelf beter leren kennen. Zoals ik al zei was het een balansjaar waarin ik heb kunnen groeien en veranderen en er niet zoveel bijzonders is gebeurd. De enige belangrijke gebeurtenis was toch wel dat ik uit huis ging. Dat vond ik een stuk moeilijker dan ik verwacht had: opeens zat ik in een vreemde stad, in een vreemd huis waar ik eigenlijk helemaal niet zoveel mensen kende. Bij mijn ouders thuis bracht ik de meeste avonden op de bank door, met minstens 3 anderen. ’s Avonds alleen zitten was dus best een grote overgang.
In 2015 stond ik ook voor een grote keuze. Dat is juist iets wat ik heel moeilijk vind: keuzes maken. Ik twijfelde al langere tijd over mijn studie. Omdat ik de afgelopen 2 à 3 jaar niet weg wilde gooien, besloot ik er een studie naast te gaan doen. Volgend jaar begin ik dus met communicatiewetenschappen in Utrecht. Toen ik eenmaal de keuze gemaakt had, was dat ook een enorme opluchting. Mijn glimlach is dan ook niet van mijn gezicht te slaan, zodra ik over mijn nieuwe studie en Utrecht begin.
Als ik er iets wel van geleerd heb, is dat ik af en toe gewoon knopen moet doorhakken. Foute keuzes maken we allemaal wel eens en dat is ook helemaal niet erg.
Ook leerde ik me het afgelopen jaar beter kennen: zo ben ik helemaal niet zo’n einzelgänger, kan ik best wel genieten van nieuwe dingen doen (ook al vind ik het eng), ben ik nogal een controlfreak en vind ik nieuwe mensen leren kennen leuker dan ik dacht. Ik vind het vooral tof als dingen uit onverwachte hoek komen. Zo moest ik aan het begin van dit collegejaar een robot bouwen in een multidisciplinair groepje. Hier zag ik stiekem nogal tegenop, mijn ervaringen met multidisciplinaire groepjes waren nou eenmaal niet geweldig. Uiteindelijk is dit me meer dan meegevallen. Ik bleek een heel gezellig groepje te hebben, waar ik nog steeds af en toe mee afspreek. De eerste afspraak in het nieuwe jaar staat alweer gepland!
Daarnaast heb ik nog een lijstje met dingen die ik niet zozeer geleerd heb, maar die ik mezelf wel steeds meer vertel. Bovenaan dat lijstje staat piekeren. Of eigenlijk niet piekeren. Ik maak me vaak veel te druk over dingen waar ik weinig tot niets aan kan veranderen. Als ik merk dat ik me weer ergens druk om maak, stel ik mezelf de vraag of ik er iets aan kan doen. Zo nee, dan stop ik met piekeren – of probeer ik het in ieder geval.
Als laatste heb ik geleerd dat het niet verkeerd is om af en toe voor jezelf op te komen. Meestal ben ik de rustige in de groep en – zeker als het een drukke groep is – verdwijn ik wat meer op de achtergrond. Dat is opzich niet erg, maar er zijn wel eens momenten dat ik beter voor mezelf op moet komen. Dat ik gewoon moet zeggen wat ik vind en niet alles me laten gebeuren.
Ik ben ontzettend benieuwd wat het komende jaar allemaal gaat brengen! Er staan nu al een aantal hele toffe dingen op de planning, o.a. natuurlijk het verhuizen naar Utrecht en aan een nieuwe studie beginnen. Daarnaast hoop ik een aantal toffe reizen te maken. Maar waar ik het meeste naar uitkijk is een nieuwe start maken in Utrecht: nieuwe mensen leren kennen en hopelijk eindelijk echt mijn plekje vinden!